اقتصاددانش بنیان راه عبور از اقتصاد سنتی به مدرن

به گزارش پگاه خبر؛ذبیح اله سلمانی گفت: امروزه اقتصاد دانش‌بنیان شاهراه اصلی برای نیل به توسعه اقتصادی تلقی می شود.این در حالی است که مسیر اصلی این شاهراه ، توسعه کارآفرینی مبتنی بر دانش و فناوری و ایجاد کسب و کارهای دانش بنیان است.

او افزود: باتوجه به سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و توجه ویژه آن به اقتصاد دانش بنیان و نقش آن در رشد و توسعه پایدار و اهمیت آن در وضعیت کنونی کشور، ستاد مردمی انتخاباتی تشکل های دانش بنیان آیت الله رئیسی تشکیل گردید تا ضمن بیان تجربیات گذشته ایشان در اهمیت دادن به مجموعه های دانش بنیان کشور ، با ایجاد بستری مناسب  جهت هماهنگی تشکل های دانش بنیان به منظور انتقال تجربیات و دغدغه های ارزشمند صاحبان اندیشه ، بتوان به سمت توسعه اقتصاد دانش بنیان حرکت نمود.

سلمانی خاطرنشان کرد: امیدوارم با تشکیل این ستاد و حمایت مجموعه های مختلف دانش بنیان کشور از آیت‌الله رئیسی، گامی موثر در جهت اجرایی شدن سیاست های اقتصاد مقاومتی و متعاقب آن رشد اقتصادی و توان تولید وثروت آفرینی و کاهش فقر برداشته شود.

اقتصاد دانش بنیان راه عبور از اقتصاد سنتی به مدرن

در دنیای متحول و دگرگون امروزی پایه‌های اقتصادی، با راهبردی منبع محور به سمت دانش محور تغییر رویه داده است. پایین بودن خلاقیت، نوآوری و ضعف فناوری در بنگاه‌های اقتصادی سبب افزایش وابستگی صنعت و اقتصاد کشور به فناوری‌های خارجی شده که برای ایران، سرزمینی با منابع سرشار اقتصادی، یک ضعف مهم محسوب خواهد شد.

دانش بنیان‌ها ابزاری برای تحقق اقتصاد مقاومتی با هدف خودکفایی اقتصاد کشور از درآمدهای نفتی است که به حقیقت دستیابی به این آرمان نیازمند عزمی راسخ برای ایجاد این شرکت‌ها و حمایت از آن‌ها است.

به جرات می‌توان ابراز داشت، تولید بر پایه دانش فنی و نیاز جامعه در کنار نوآوری و کاربردی بودن آن، محرک چرخ دنده‌های اقتصاد است از این رو دانش‌بنیان‌ها اهرم محرکه توسعه اقتصادی به شمار می‌روند.

تنها راه گذر از اقتصاد سنتی به اقتصاد مدرن با تولید مبتنی بر پژوهش و بهره‌گیری از کارآفرینان تحصیل کرده و نخبه یعنی اقتصاد دانش‌بنیان محقق شدن است، مساله‌ای که باید به عنوان یک راهبرد برای ترقی و پیشرفت کشور مد نظر قرار بگیرد.

توسعه اقتصادی

«رشد اقتصادی» به تعبیر ساده عبارت است از افزایش تولید کشور در یک سال خاص در مقایسه با مقدار آن در سال پایه. در سطح کلان، افزایش تولید ناخالص ملی (GNP) یا تولید ناخالص داخلی (GDP) در سال موردنیاز به نسبت مقدار آن در یک سال پایه، رشد اقتصادی محسوب می شود که باید برای دستیابی به عدد رشد واقعی، تغییر قیمت ها (به خاطر تورم) و استهلاک تجهیزات و کالاهای سرمایه ای را نیز از آن کسر کرد.
منابع مختلف رشد اقتصادی عبارتند از: افزایش به کارگیری نهاده ها (افزایش سرمایه یا نیروی کار)، افزایش کارآیی اقتصاد (افزایش بهره وری عوامل تولید) و به کارگیری ظرفیت های احتمالی خالی در اقتصاد.
«توسعه اقتصادی» عبارت است از رشد همراه با افزایش ظرفیت های تولیدی اعم از ظرفیت های فیزیکی، انسانی و اجتماعی. در توسعه اقتصادی، رشد کمی تولید حاصل خواهد شد اما در کنار آن، نهادهای اجتماعی نیز متحول خواهند شد، نگرش ها تغییر خواهد کرد، توان بهره برداری از منابع موجود به صورت مستمر و پویا افزایش یافته، و هر روز نوآوری جدیدی انجام خواهد شد. به علاوه می توان گفت ترکیب تولید و سهم نسبی نهاده ها نیز در فرآیند تولید تغییر می کند.

توسعه امری فراگیر در جامعه است و نمی تواند تنها در یک بخش از آن اتفاق بیفتد. توسعه، حد و مرز و سقف مشخصی ندارد بلکه به دلیل وابستگی آن به انسان، پدیده ای کیفی است (برخلاف رشد اقتصادی که کاملاکمی است) و هیچ محدودیتی ندارد.

انتهای پیام/