سیلی سرخ سرمایه داری نشان ازضعف هوش هیجانی در میان مدیران

به گزارش پگاه خبر؛سفرتیم فوتبال استقلال تهران درکنار تمام اتفاقات خوب و بدی که به همراه داشت،حقایق تلخی را بیش از پیش درمقابل چشم همگان نمایان ساخت.

اینکه ما نتوانستیم درشیراز،با یک برنامه ریزی دقیق وبا استفاده ازمدیریت واحد شهری اتوبوس حامل بازیکنان ، کادرفنی و عوامل این تیم فوتبال را بدون حاشیه ازفرودگاه تا محل اقامتشان هدایت کنیم ،اینکه علیرغم تمام و حرف و حدیت ها و گزارش ها و شو آف های تلوزیونی زمین حافظیه نه برای لیگ برترکه حتی برای مسابقات محلی هم مناسب نبود،اینکه کیفیت تصویر برداری تلوزیونی و گزارش مسابقه این تیم با تنها نماینده استان فارس در لیگ برتر چنان ضعیف بود که فریاد غیر فوتبالی ترین تماشاگران تلوزیون را نیز بلند کرده بود،اینکه در مجموع نشان دادیم دربرنامه ریزی برای میزبانی ازرقابتی فوتبالی درحد ۹۰ دقیقه چنان ناتوانیم که نظم عمومی شهر حداقل دربخشی از آن به هم می ریزدو… به کنار!آنچه درجریان این میزبانی سرمان را از خجالت به پایین انداخت، سیلی سرخ سرمایه داری برگونه رنگ پریده کارگری بود که تصاویر منتشر شده از وی حکایت از تلاش بی حدش برای ایجاد نظم در مقابل بلندترین هتل ایران داشت.
تلاشی که شاید جزووظایفی نبود که روزاستخدامش درآن برج سربه فلک کشیده به او گوش زد شده بود، اما آنچه نمایان بود این بودکه آن رنگ پریده بخت برگشته هدفش بردن تکه نانی حلال برسرسفره ی خانه ای  بود که حالا اعضای آن خانه با دیدن تصاویر منتشر شده ازاصابت سیلی به صورت پدر،همسر و یا پسر و برادرشان درشبکه های اجتماعی ،گویی آن تکیه نان درخون زده و می خورند!
داستان سیلی مالک هتل چمران برصورت کارگراین هتل ،گرچه داستان پرغصه دمل چرکین فخرفروشی سرمایه داری بر قشرضعیف جامعه دربه اصطلاح پایتخت فرهنگی ایران زمین است،اما نشانه ای از ضعف هوش هیجانی در میان مدیران کت و شلوارپوشیده ماست که وقتی وارد اتاقشان می شوید،صدها گواهینامه رنگین از حضورشان در دوره های مختلف مدیریتی و اخذ ده ها استانداردجهانی به چشم می خورد.
همان گواهینامه هایی که آنها برای اثبات توان مدیریتی شان با آن فخر می فروشند.غافل از اینکه یکی از فاکتور های مهم و تاثیر گذار دربرجسته شدن یک مدیر،برخورداری از هوش هیجانی است.
نباید فراموش کرد که عصبانیت احساس بی نهایت قدرتمندی است.برخی افراد دربروز دادن یا حبس آن آنقدر ناتوان هستند که دراتفاقات مختلف همچون مالک هتل چمران رفتار کرده و ضمن جریحه دارکردن احساسات عمومی ،مجموعه ای  را که سالها برای برند آن زحمت کشیده شده زیرسئوال می برند،یا آنچنان عصبانیت را در وجود خود حبس می کنند که به دیگ زودپزی تبدیل می شوند که هر لحظه امکان منفجر شدن و ایجاد آسیب توسط آن وجود دارد.
حقیقت این است که عصبانی شدن در بسیاری از موارد طبیعی است و فرد حق دارد در چنین شرایطی خشمگین شود. موقعیت های خاصی وجود دارند که نیازمند واکنشی آنی هستند، مانند زمانی که مجبور به استفاده یا شاهد  نوعی سوء استفاده یا استفاده از زور به شکل فیزیکی یا روانی هستید. اما در موارد دیگر، چیزهای کوچکتر می توانند باعث شوند ذره ذره عصبانیت شما روی هم انباشته شود، تا جایی که در معرض از دست دادن کنترل احساسات خود قرار بگیرید.اینکه در چنین شرایطی فردچه واکنشی از خود نشان دهد،نشان ازبرخورداری او از هوش هیجانی دارد.
«هوش هیجانی» از منظر متخصصان روانشناسی عاملی برای اندازه‌گیری توانایی‌های فرد و از سوی دیگر ضریبی برای برقراری روابط مناسب اجتماعی و همچنین کنترل خشم و نفرت و یا شادی است.
حالا و بافروکش کردن هیجان های ناشی از حضور تیم فوتبال استقلال تهران و نمایان شدن نقاط ضعف ما در میزبانی از مسابقه این تیم با فجرشهیدسپاسی ،واکنش ها نسبت به عملکرد مالک هتل چمران در مواجهه هیجانی با یکی از پرسنل خود ابعاد تازه ای به خود گرفته است .
اتفاقی که در کنار واکنش های مردمی ،عکس العمل مراجع قضایی و گروه ها و فعالان حوزه کارگری را نیز به دنبال داشته است.
اینکه درصورت ایستادن مالک هتل چمران در مقابل میز قانون ،قاضی چه تبیهی برای او درنظر خواهد گرفت،موضوعی است که می بایست مجری قانون درخصوص آن تصمیم گیری کند،اما به نظر می رسد در کنار هرجریمه و تنبیهی که برای فرد خاطی درنظر گرفته می شود،معرفی او به یک روانپزشک و یا روان درمانگر می تواند وی را در تقویت هوش هیجانی اش یاری رساند!

انتهای پیام/