شیوع ناگهانی کروناویروس به عنوان ویروس نوظهور موجب بروز وحشت و اضطراب غیر واقعی در بین مردم شده است. این ویروس زمانی قدرتمند و مخرب است که با سیستم ایمنی ضعیف روبه رو شود. مهم ترین عاملی که سیستم ایمنی را تضعیف و این ویروس را قوی می کند، استرس است. تغییر ترشح هورمون ها […]
شیوع ناگهانی کروناویروس به عنوان ویروس نوظهور موجب بروز وحشت و اضطراب غیر واقعی در بین مردم شده است. این ویروس زمانی قدرتمند و مخرب است که با سیستم ایمنی ضعیف روبه رو شود. مهم ترین عاملی که سیستم ایمنی را تضعیف و این ویروس را قوی می کند، استرس است. تغییر ترشح هورمون ها به هنگام استرس سبب کاهش تعداد و اختلال عملکرد گلبول های سفید خون می شود که به مثابه سربازان محافظ بدن در مقابل بیماری های عفونی عمل می کنند. بنابراین سیستم ایمنی تضعیف می شود و مجموعه تغییرات ناشی از استرس، انسان را در معرض انواع اختلالات قرار می دهد.
مهم ترین عامل برای مصونیت بخشی در شرایط کنونی، برنامه ریزی صحیح برای آرامش بخشی به خانه است که در این راستا راهکارهایی برای مدیریت استرس پیشنهاد می شود:
۱- به خداوند بزرگ توکل کنیم. از او کمک بخواهیم و همه امور را به خداوند بزرگ بسپاریم. چرا اینکه هر آنچه خدا بخواهد همان میشود. انسانی که ایمان واقعی به قدرت خداوند دارد هرگز ناامید و مایوس نخواهد شد.
۲- استرس خود را تا حدی طبیعی بدانیم. داشتن ترس منطقی برای اقدامات پیشگیرانه و مقابله با آن ضروری است. بی احتیاطی، مراقبت نکردن و شوخی تلقی کردن آن عواقب غیر قابل جبرانی دارد؛ اما در طرف مقابل، اضطراب بیش از حد موجب استیصال، تضعیف سیستم ایمنی بدن و موفقیت ویروس کرونا می شود. پس اضطراب طبیعی داشته باشیم و با توکل بر خداوند مهربان به دنبال مقابله با مشکل و برقراری آرامش در زندگی باشیم.
۳- این روزها دریچه ذهن پر از افکار منفی است، پس افکار منفی را از خود دور کنیم و به آنچه در ذهنمان می گذرد دقت کنیم. سعی کنیم فکرهای مثبت و کارآمد را جایگزین فکرهای منفی کنیم.
۴- نگرانی خود را به راهکار تبدیل کنیم. به جای گفتن چرا من نگرانم و پرسش هایی از این قبیل، از خود بپرسیم من در این موقعیت چه کار می توانم بکنم و راهکارهای سازگارانه برای کنترل نگرانی پیدا کنیم.
۵- تکنیک های مدیریت استرس را تمرین کنیم. تکنیک هایی نظیر ریلکسیشن، مدیتیشن، تنفس عمیق، ورزش کردن، مطالعه کردن، صحبت کردن با همسر، دوست، همکار و موارد مشابه در این زمینه مفید است.
۶- سبک زندگی معنادار و هدفمند داشته باشیم. خانه را به محل امن و آرام برای همه اعضای خانواده تبدیل کرده و برای ایجاد آرامش در فضای خانواده، از تجربیات بزرگترها بهره ببریم.
۷- عادت به تغییر شرایط زندگی و دور ماندن از فضاهای کاری، آموزشی، تفریحی و دیگر شرایط زندگی را با ایجاد خلاقیت، ابتکار عمل و مشارکت دادن همه اعضای خانواده در تصمیم گیری ها آسان تر کنیم. با برنامه ریزی بر اساس نیازها، انتظارات و نگرانی های اعضای خانواده، دریافت مشاوره، صحبت کردن، مطالعه، ایجاد سرگرمی، برنامه های لذت بخش درون خانوادگی، نوشتن خاطرات مثبت، تغذیه مناسب و پیدا کردن تکنیک های آرامش بخش بر حسب سبک زندگی خود، استرس و اضطراب را کنترل کنیم و به دیگران روحیه، امید و شعف را منتقل کنیم.
۸- استرس را به فرزندان خود منتقل نکنیم. کودکان و نوجوانان افراد در معرض خطر هستند. اغراق در پرداختن به خطر کرونا سبب افزایش استرس و اضطراب در اطرافیان ما شده است و پس از پایان این همه گیری که به زودی اتفاق می افتد، در صورت نبود توجه خانواده، تبعات منفی اضطراب، موجب بروز انواع اختلالات از جمله بیش فعالی، کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس، افسردگی و وسواس می شود. کودکان نمی توانند فشار زیادی را تحمل کنند. باید بدانیم کودکان از مشاهده اضطراب ما بیش از کرونا آسیب می بینند.
۹- سالمندان و افراد با بیماری های زمینه ای جسمی و روانی، در مقابل استرس و اضطراب شکننده تر هستند. استرس ها مانند آتشی که به خرمن زده شود به تجارب ناخوشایند قبلی جرقه می زند که مهار و مقابله با آن مشکل است. بنابراین مراقب سالمندان و کسانی که بیماری های زمینه ای جسمی و روانی دارند باشیم. آنها را در معرض نگرانی های ایجاد شده قرار ندهیم و تغذیه مناسب و شرایط روحی و روانی مطلوبی برای آن ها فراهم کنیم.
۱۰- در شرایط حاضر، انتشار اطلاعات ناصحیح و شایعات بی اساس اثرات تخریبی بسیار دارند. برای خودمان منابع مطمئن اخبار را در نظر بگیریم و بکوشیم با ارسال هر مطلبی تا حد امکان چرخه انتشار شایعات را قطع کنیم.
۱۱- مراقب حال اطرافیانمان باشیم و اخبار خوب را برای اطرافیان مخابره کنیم.
۱۲- اگر تحمل استرس برایمان سخت است از یک روانشناس کمک بگیریم.