سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس مثل سال ۲۰۰۲ که تیم امید ایران را به بوسان برد و به آن دست نزد تا به جام جهانی رسید، پرسپولیس را هم با کمترین تغییر جلو می برد. به گزارش خبرنگار مهر، اگر چه نفت تهران در وضعیت اورژانسی به سوپر جام رسید و نه مربی داشت و نه […]
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس مثل سال ۲۰۰۲ که تیم امید ایران را به بوسان برد و به آن دست نزد تا به جام جهانی رسید، پرسپولیس را هم با کمترین تغییر جلو می برد.
به گزارش خبرنگار مهر، اگر چه نفت تهران در وضعیت اورژانسی به سوپر جام رسید و نه مربی داشت و نه بازیکن و اکثر نفراتش هم از تیم امیدهایش بودند اما با این وجود باید گفت برش و برداشت اولیه از این دیدار ثبات پرسپولیس را بیش از هر چیز دیگری نشان داد.
در واقع باید گفت پرسپولیس نزدیک به سه سال از دیگر تیم ها جلوتر است چرا که تغییر زیادی هم در ترکیب خودش نداشته است. در واقع این تیم با دو یا سه تغییر نسبت به ترکیب اصلی سال گذشته وارد مسابقات لیگ می شود و از این نظر از همه جلوتر خواهد بود.
برانکو البته این عادت را از دیر باز داشته است. او زمانی که سرمربی تیم ملی ایران هم بود در بوسان تیم امید را برداشت و از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۰۶ جلوی همه منتقدان ایستاد و تیمش را با کمترین تغییر چهار سال جلو برد تا به جام جهانی رسید. برانکو آن روزها هم به ثبات و تغییرات کم اعتقاد داشت و امروز هم همان رویه را در پرسپولیس ادامه می دهد.
پرسپولیس روز جمعه هم سه تغییر نسبت به سال قبل در خود می دید که این یعنی هماهنگی بیشتر. در واقع در این تیم بازیکنان چشم بسته یکدیگر را پیدا می کنند و نیازی به زمان برای هماهنگی اگر باشد بسیار کم است.
این برانکو در بیست سال اخیر انگار تغییری نکرده، او انگار یخ زده و همان تفکرات که البته تفکر موفقی هم بود را به اجرا می گذارد و البته که در این راه خود باشگاه پرسپولیس و طاهری هم همراه بوده اند و نتیجه این هماهنگی می شود سه گلی که پرسپولیس به نفت زد.
دیدار پرسپولیس با نفت نشان داد این تیم جزو مدعیان این فصل برای قهرمانی خواهد بود. باید استقلال، سپاهان، سایپا و ذوب آهن و تراکتورسازی را هم دید تا متوجه شد که کدام یک از تیمها می تواند به اوج برسد و برای قهرمانی رقابت کند.
