چرا تاسیس کنسرسیومهای نفت و گاز در استان فارس مورد توجه قرار گرفت؟

در اوایل سال ۹۰ همزمان با انتخاب اقای مهندس حاجیان به عنوان مشاور نفت، گاز و انرژی  استاندار توسط جناب آقای مهندس صادق عابدین استاندار محترم وقت فارس، موضوع توسعه استان بر این پایه در دستور کار قرار گرفت. تا آنسال جهت گیری درست و اصولی توسعه این بخش مغفول باقی مانده بود. اصلاح جهت گیری می توانست عامل توفیق بزرگی برای استان فارس باشد. حل مشکلات صنعتگران و همچنین آماده سازی بستر برای توسعه و ایجاد واحدهای مرتبط با این حوزه می توانست یکی از راه حل ها برای ورود جدی تر استان فارس به مقوله نفت، گاز و انرژی باشد. شان و مرتبه این استان و همچنین راهکارهای لازم برای توجه به این مقوله، نیازمند راه حلهای کلان تر از راه حل های ارائه شده تا آن مقطع بود. در جلسات و مذاکرات طولانی در سطح مدیران و نمایندگان محترم در استان و نیز در سطح مدیران کلان کشور و علی الخصوص دیگر همکاران در کمسیونهای مختلف مجلس شورای اسلامی، تلاش شد تا به راه حلی برسیم. راه حلی که بتوان در سایه آن دین خود را به ظرفیت مغفول مانده استان فارس ادا نماییم. این راه حل غائی، همانا ایجاد کنسرسیوم هایی بود که می توانستند توسعه استان را بر پایه نفت، گاز و انرژی رقم بزنند. بر این اساس تصمیم بر آن شد تا با انتخاب تعدادی از شرکت ها در قالب چندین کنسرسیوم بتوانیم ادعای اجرای چندین مگاپروژه را به صورت EPC مطرح نماییم. این کنسرسیوم با آنچه که متداول بود، در موارد ذیل تفاوت داشت:
۱- ثبت رسمی کنسرسیوم به عنوان یک شرکت مستقل حقوقی و با مشارکت شرکت های زیر مجموعه آن
۲- استفاده از ظرفیت شرکت های زیر مجموعه برای اجرای کامل کار در کلیه بخش های طراحی مهندسی (E)، تامین کالا (P)، نصب و اجرا(C)
۳- متعهد شدن هریک از شرکت های شکل دهنده کنسرسیوم به استفاده از ظرفیت شرکت های فعال دیگر در استان.
با شکل گیری این کنسرسیوم ها، به فعالیت شرکت های بزرگ موجود در این کنسرسیوم ها امیدوار شدیم. این تحرک، می توانست حرکت و پویایی در دیگر شرکت های مستقر در استان را بدنبال داشته باشد.
علیرغم این امیدواری، نکته قابل تاًمل دیگر، نیاز به منابع و اعتبارات بانکی برای تامین منابع ریالی مورد لزوم برای اجرای پروژه های استان بود. در بررسی های اولیه دریافتیم که سهم استان فارس در سپرده های بانکی بسیار بالاتر از سهم آن در برداشت از منابع بانکی بود. فلذا با مذاکره ای که با هریک از سرپرستان بانک های استان صورت گرفت، آنها متعهد و ملزم به تامین منابع ریالی پروژه های استانی با استفاده از منابع حاصل از سپرده گذاری در خود استان شدند. تمایل به انتخاب پروژه های کم ریسک و با بازدهی بالا، تمایل به تامین مالی پروژه های واقع در گروه نفت و گاز  را بیشتر کرده بود.
در راستای این اقدامات، در استان در بخش انرژی ۳ کنسرسیوم  شکل گرفت، که اولین آن «شرکت کنسرسیوم توسعه صنایع نفت پارسیان بود». رهبر این کنسرسیوم که مسئولیت طراحی و مهندسی کنسرسیوم را هم به عهده داشت، شرکت پیدک بود. شش شرکت بزرگ دیگر استان نیز از سهامداران و مجریان دیگر بخش های این کنسرسیوم می باشند. دو کنسرسیوم دیگر نیز یکی به رهبری شرکت همپا انرژی و دیگری به رهبری شرکت فراساحل (صف) شکل گرفتند. با توجه به شکل گیری این کنسرسیوم ها و نمایش توانمندی های استان در بخش انرژی و صنعت، راه توسعه استان شفاف تر شده بود. حرکت کلیه مدیران استانی و همچنین دیگر همکاران محترم ما در مجلس شورای اسلامی و دیگر دلسوزان استان فارس در معرفی و انتخاب مگا پروژه هایی که سالها بر روی زمین مانده بودند، شروع شد. برگزاری جلسات مکرر بین کلیه نمایندگان محترم مجلس در سطح استان و همچنین برگزاری جلسات متعدد با وزراء و معاونان آنان و همچنین حضور بسیاری از مدیران ارشد اجرایی کشور در استان، خود نشان دهنده جهت گیری درست انتخاب شده بود. در این بین مگا پروژه های زیادی در سطح استان تعریف گردید که به عنوان مثال می توان به پالایشگاه ۱۲۰ هزار بشکه ای شیراز که سالیان سال مسکوت مانده بود، اشاره داشت. اجرای این پروژه اولین ادعای این کنسرسیوم بود. سهامداران مدعی بودند حتی به عنوان سهامدار، قابلیت اجرای آن را خواهند داشت. در این راستا برای سرمایه گذاری و اجرای این پالایشگاه اعلام آمادگی شد.  سرمایه گذار پالایشگاه شرکت پتروناس مالزی و سرمایه گذاری ایرانیان بودند که به بهانه تحریم ها کار را متوقف کرده بودند. با پیگیری انجام شده وزارت نفت سهام سرمایه گذاران مورد اشاره را خریداری و برای واگذاری به کنسرسیوم مقدمات را فراهم کرد. با تغییر وزیر و حضور مهندس زنگنه بجای مهندس قاسمی، وزیر جدید با این استدلال که هلدینگ پارسیان وابسته به هلدینگ غدیر توان مالی و اجرایی بیشتری نسبت به کنسرسیوم دارد، پروژه را به هلدینگ پارسیان واگذار کرد.
اگرچه کنسرسیوم موفق به سرمایه گذاری در پالایشگاه پارس فرآیند شیراز نشد ولی علام آمادگی این کنسرسیوم، پروژه را از حالت بلاتکلیفی و رکود خارج کرد. باتوجه به تعلل هلدینگ پارسیان در اجرای این پروژه، حالا نیز نیاز هست که مجددا این کنسرسیوم وارد شده و بصورت کامل و یا شریک در تداوم اجرای این پروژه مشارکت کند.
توفیق استان در شکل دهی این کنسرسیوم ها در بخش نفت، گاز و انرژی باعث علاقه مندی استان برای شکل دهی این کنسرسیوم در دیگر بخش ها همانند بخش گردشگری شد.