اله مراد سیف عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) و عضو کمیته علمی هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی، ظرفیت تجارت منطقه‌ای ایران را به مراتب بیشتر از وضعیت کنونی دانست و افزود: با اینحال زنجیره‌های تولید محصولات در داخل کشور متناسب با پاسخگویی به نیازهای صادراتی نیست و در عین حال رقبای ایران حضور فعالی در کشورهای همسایه دارند. برگزاری هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع تجارت منطقه‌ای، می‌تواند با ایجاد ارتباط سه جانبه میان فعالان تجاری، سیاستگذاران و جامعه علمی به ایجاد هم افزایی در این زمینه منجر شود و به بهبود وضعیت تجارت خارجی کشور کمک نماید.
به گزارش پگاه خبر؛اله مراد سیف عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (ع) و عضو کمیته علمی هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتیگفت: ظرفیت تجارت منطقه‌ای کشور ما خیلی بیشتر از چیزی است که الآن از آن استفاده می‌شود. بنابراین جا دارد که ما در هدف گذاری تجارت منطقه‌ای خود حتما به کشورهای همسایه توجه کنیم و بازار خود را در آن جا تعریف کنیم و برای رسیدن به ظرفیت هایی که می‌توانیم در این بازارهای هدف فعال کنیم برنامه‌ریزی نماییم.
زنجیره ارزش تولیدات داخلی متناسب با نیازهای صادراتی نیست
وی افزود: علت اینکه ما الآن وضعیت مطلوبی نداریم، از طرفی به وضعیت داخلی اقتصاد ما مربوط است که به لحاظ مدیریت راهبردی عملکرد قوی و مطلوبی نداشته‌ایم و نتوانسته‌ایم ظرفیت‌های داخلی را به درستی فعال نماییم؛ زنجیره ارزش شکل نگرفته‌است و در بسیاری از زمینه‌هایی که پتانسیل داریم هنوز این پتانسیل‌ها تجاری‌سازی نشده‌است.
وی ادامه داد: مثلا در کشاورزی، محصول صادراتی یکسان و یک‌دست با کیفیت مناسب باید در مقیاس بزرگی آمادگی تامین بازار را داشته‌باشد. در حال حاضر محصولات ما غیر تجاری است و نمی‌تواند به لحاظ کمیت و کیفیت به نیازهای بازارهای جهانی و منطقه‌ای پاسخ دهد. همچنین خیلی مسائل دیگر وجود دارد که به الگوهای کشت و کشاورزی و … باز می‌گردد. در این حوزه‌ها باید کارهای اساسی صورت بگیرد تا ما بتوانیم یک کشاورزی تجاری شده داشته‌باشیم که اگر بازاری ایجاد شد کشاورزی ما بتواند پشتیبانی کند و صرفا محصولات به صورت مقطعی صادر نشود. با روند فعلی که صادرات مقطعی محصولات مازاد است، نمی‌توان بازارهای هدف را حفظ نمود.
وی تصریح کرد: بنابراین بخشی از این مساله به ساماندهی اقتصاد داخلی و تجاری‌سازی زمینه‌ها و ایجاد زنجیره ارزش در تولیداتی که پتانسیل صادراتی دارند بر می‌گردد که این‌ها باید مبتنی بر مزیت‌های نسبی که دارند شناسایی شوند. در بحث تجارت بین الملل گفته می‌شود باید روی کالاهایی که به لحاظ هزینه منابع داخلی یا DRC (Domestic Resource Cost) پتانسیل تجاری دارند کار کرد تا ظرفیت صادرات در آن‌ها فعال شود.
حضور جدی رقبای ایران در بازار کشورهای همسایه
وی افزود: بنابراین بخشی از مشکل تجارت خارجی به اقتصاد داخلی ما بر می‌گردد و بخش دیگری از این مساله به رقبای ما و عملکرد قوی آن‌ها در منطقه مربوط است. مثلا در حال حاضر ترکیه در کشورهای همسایه ما مانند عراق حضور خیلی قوی دارد و این حضور با مدیریت راهبردی پشتیبانی می‌شود و بازار را از ما گرفته‌است. حتی در شرایطی که به عنوان مثال ما آرد را در عراق تنی ۹۰ دلار می‌فروشیم و ترکیه تنی ۱۵۰ دلار می‌فروشد، اما بازار آرد عراق دست ترکیه است.
سیف ادامه داد: به دلیل این که این کشور به صورت زنجیره ارزش با این مساله برخورد کرده‌است یعنی مثلا در سطح مشتریان خودش در عراق حتی دستگاه‌های نانوایی را تامین کرده‌است. حتی از شیوه‌های غیر تجاری و حتی امنیتی استفاده می‌کنند برای این که رقبا را از صحنه خارج کنند و بتوانند این بازار را به دست بگیرند. بنابراین بخشی از مساله نیز بر می‌گردد به وجود رقبای توانمند ما و مزیت‌هایی که آن‌ها دارند تا بتوانند بازار را حفظ کنند. این دو مهم‌ترین مسائل این حوزه است.
هم افزایی فعالان تجاری، سیاستگذاران و جامعه علمی در هفتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی
سیف در پاسخ به این سوال که همایش سالانه اقتصاد مقاومتی چگونه می‌تواند به حل مسائل اصلی تجارت منطقه‌ای کشور کمک کند، گفت: همایش در هر صورت برد خاص خودش را دارد و نمی‌توان انتظار داشت که برگزاری یک همایش همه مسائل را برطرف کند اما برگزاری چنین رویدادی می‌تواند گفتمان خاص خود را ترویج کند و ارتباطی بین جامعه علمی و نخبگان علمی و نخبگان تجاری ایجاد کند، مسائل واقعی را با دانش علمی پیوند دهد، در این بحث مفاهمه شکل دهد و تجارب سایر کشورها را که جامعه نخبگان می‌توانند در قالب الگوهای علمی مطرح کنند در اختیار فعالان تجاری قرار دهد.
وی ادامه داد: این اقدامات می‌تواند تجار را به سمت استفاده از راهکارهای موثر تر سوق دهد و همچنین باعث شود سیاستگذاران نسبت به این موضوع حساس شوند و برخی مشکلات تجارت خارجی را هم از تجار و هم از جامعه علمی بشنوند. اگر همایش بتواند ارتباط سه جانبه میان کسانی که در صف هستند و کار تجارت انجام می‌دهند با سیاستگذاران و جامعه علمی دانشگاهی برقرار کند، زمینه‌سازی ارزشمندی را انجام داده‌است.
وی در پایان گفت: البته باید توجه داشت که یک همایش، فرایندی است که باید از پیش از برگزاری همایش، در حین برگزاری و بعد از برگزاری همایش به آن توجه شود. نباید به صرف این که یک نشستی برگزار شود اکتفا شود بلکه باید مباحث مطرح شده رسانه‌ای شود و در همین مثلث و رابطه سه جانبه میان تجار، سیاستگذاران و نخبگان دانشگاهی و پژوهشگاهی اطلاع رسانی درست صورت گیرد و اطلاعات منتقل شود. به هرحال وظیفه و رسالت یک همایش این است و می‌تواند به اندازه توان و ظرفیت‌های خودش در مطرح شدن این مباحث مهم و اولویت دار نقش داشته‌باشد و انشاءالله نتیجه بخش باشد.
انتهای پیام/
